συντιτραω

    συντιτράω

    συν-τιτράω

    (fut. συντρήσω, aor. συνέτρησα) пробуравливать

    

(σ. τήν διέξοδον εἴς τι Plat.)

    μέταλλον συντρῆσαι Dem. — прорыть шахту;

    ὑπὸ γῆν εἰς ἀλλήλους συντετρῆσθαι Plat. — быть соединенным друг с другом подземными каналами;

    συντέτρηται ἥ ἀκοέ εἰς τέν γλῶτταν Plut. — орган слуха связан проходом с языком - см. тж. συντετραίνω